<<Η ιδιαιτερότητα του μυτιληνιού Λαδοτυριού, -που οι παλιότεροι συνήθιζαν να συντηρούν σε πιθάρια γεμάτα ελαιόλαδο- χάρη στην οποία απέκτησε φήμη κι έγινε δημοφιλές, οφειλόταν σε δυο παράγοντες. Στην λεπτή και απαλή γεύση του ντόπιου λαδιού, που δεν «έπνιγε» τα αρώματα του τυριού και στην ίδια την υφή του τυριού, η οποία ήταν αρκετά σκληρή ώστε να περιορίζεται η απορρόφηση λαδιού. Βέβαια, από την αναγνώριση της ΠΟΠ, το 1994, για λόγους οικονομίας και ευκολίας, δεν προβλέπεται ωρίμανση του τυριού σε ελαιόλαδο και επομένως οι περισσότερες –και φθηνότερες- εκδοχές που κυκλοφορούν στην αγορά απλώς είναι καλυμμένες με φιλμ παραφίνης.>>
Περισσότερες πληροφορίες εδώ